بسم الله الرحمن الرحیم- نظریات شخصی است-انسان در اوائل شخصیت خودرا بادانستنی ها وبا وخواسته ای های خود وارزش های مطلوب خود- مدیریت میکند- ولی زمانی که به خداوندمنان ایمان اورد یک شخصیت گم میشود ویک شخصیت احیامیشود-انسان عاشق زیبایی ها وق زیبای های که خداوندمنان درحسم ودرجان عرصه میکند- انسانها عاشق انها هستند ودرعاقبت امر عاشق الهی میشوند وباکمک الهی روبه کمال میروند—میفرماید مصبیتهایی که بشما میرسد نتجه اعمال شما است کهتصور میکردند حسن وخوب عالی است- وبدانید درک وتعقل وپردازش روح وجسم رسیدن به زیایهای جسم وروح وقدرتهای دوام دار کمال بخش جز به کمک الهی کمک کننده دیگری وجود ندارد ذاریدبرای درک دقیق تفکری عمیق بکنید واعمال خودرا در درک زیبای ها وقدرت انچه مروط بهخداوندمنان است بکناری بگذارید وما بقیه را لحاظ کنید-تامتوجه شناخت واقعییرد بهدرک زیب تاعشق واقعی وعلاقه منطقی درشما اوج بگیرد خداوندمنان درقران به رسول خود صلواته الله علیه واله والسلم- فرمود قول من محکم است ولی قول دیگران محکم نیست- چهدر جمالیت وچه در جلالیت- اگرهمه عمر ثواب جمع کنی یردک لحظه شرک همه رامان ندکسی است که همیشه باچتر میپرده است ویک دفعه بودن چتر میپرد هوای نفس مداوم درکمین است-پول پرستی درت پرستی کاررا به انجامیرساندکهفریب مردم وکشتن مردم لذت بخش است- جاهلیت عرب هیچگاه خانهای کسی رامصادره نکردند درختان کسی را ازریشه درنیاوردند ولی بشر امروزی برای کسب لذت وقدرت چنین کرده است خداوندمنان میفرماید کهانها زیای واقعی رانمیشناسند- وبادرک غلط لذت غلط برانها مسلط شده است- زیبای های وقدرت درجهت -غلط باعث حبط اعمال خوب میشود-وتکاملی نمیبخشد- وکملا انها گم میشود- ونابود میشود وجالب انکه تصور میکنندبه بهشت میروند این نوع اعمال به بهشت میروند -حضرت علی علیه السلام به -هرامری عابتی دارد ونتجهای میدهد- به فرزندان خودفرمود- نتجه معقول باملاک ومیزان ومعیار وحی وعقل ناب بدست میایدمثال بسیارزیبایی زد- مومن زبانش کنترول شده پشت عقل وفطرت و وحی است ازان کانال عبور میکند- ولی منافق که قلب او غرق شهوات ونفسانیت است زبانش ازبخارات این درک واحساسات خام عبور میکند بعداکهمردم متوجه شدند عذر خواهی میکند وهیچگاه تزکیه نمی کند- ودران راه همچنان ادامه میدهد- شرک ونفاق کار اساسی انها درطردکردن شخصیها وخرد کردن وتحقیر شخصیتها است-کسی بهمعیارهای عقل و فطرت و وحی مجهزنباشد مداوم لغزش دار وهیچگاه درجهت کامل کردن خود نخواهدبود—هیچگاه درتصمیم گیری های خود اخلاق را ملاک قرارنخواد داد طمع حرص گرافهخواهی بیشازانکه خداوندمنان قرار میدهد که کامل است وباحکمت اس با لحاظ کردن انکه علم من کافی اس بی جهت هستی ومردمان را عامل شکست خود میداند وبهجای انکه خودرا سرزنش کند دیگران سرزنش میکند وعداوت میپراکند وانهاراتحقیر وناچیز میداند وهمگرای راازبین میبرد و ودانه تخاصم میکار دومعیار عقلانی وروح عالی انسانی وصفات حسنه خورا چون جزام (مرض خوره)میخورد
